Fietsen met een hoop geluk in Bangkok

17 februari
Vandaag mosten we weer vruug uit onze warme bedjes, want wat lag het weer lekker. Is altijd zo stom he, lig je eenmaal lekker moet je er weer uit. Maarja, daar kan ik ook niks aan veranderen ook al heb ik iedere dag alle tijd van de wereld.
Ik zat met een croissant in m’n hand te wachten op een stoepje tot onze taxi eraan kwam. Iedere keer stonden we hoopvol op wanneer er weer iemand uit een busje kwam en phi phi riep, maar telkens na het checken was dat helaas niet ons busje. Drie busjes verder maakte ik een grap dat het wel eens een tuk tuk kon worden en we dan als vee op elkaar gestapeld zouden zitten. Fabia zei nog haha nee man.. maar even later zaten we wel hoor in d’n tuk tuk. Ik paste er nog maar net in.. m’n been hing er al buiten. We kwamen aan ergens waar ik geen strandzand zag en al helemaal geen water.. (door m’n hoofd ging het zinnetje van een meisje wat tegen haar begeleider zegt: “zie jij hier zand?!, ik zie geen zand!!” Hilarisch, had je moeten zien) na 20 minuten wachten moesten we nog een stukje lopen en tadaaaa strandzand en water! Na mezelf goed naar voren te hebben gewurmt, want dat is een groot voordeel als je klein (en schattig) bent, hadden we het beste plek van de boot. Vooraan en in de zon! We gingen naar prachtige plekken van de koh phi phi eilanden! Mooie blauwe zee, parelwitte stranden, lekker eten en een stukje eiland waar alleen maar aapjes zaten. Heel erg aandoenlijk! Eenmaal terug was ik kas kapot.

18 februari
Nadat ik mij bijna verslapen had, gelukkig maakte fabia mij wakker, moesten ik haasten om de bus in te kunnen onderweg naar ons avontuur met een longtailboat langs de hong eilanden. Het was een mooie dag, ik moet er alleen wel bij zeggen dat ik het waarschijnlijk leuker had gevonden als er meer dagen tussen de verschillende tours zaten. Nu leek ieder eiland een beetje op elkaar, het was allemaal prachtig, maar dan had ik er meer van kunnen genieten denk ik.
In de avond zijn we naar het centrum van krabi gegaan: ao Nang. Daar is het te doen hoor! Dachten we dan. Er waren wel super veel winkels en eettentjes maar de echte bars en clubs waren ver te zoeken. Op een gegeven moment een leuk barretje gevonden waar echt alleen maar oude mensen zaten.. maar er was live muziek met goeie rock. Dusss ik vermaakte me prima! Onderweg naar de taxi nog een
heerlijk hamburgertje bij de mac gescoord en hup naar bed!

19 februari
Vandaag gingen we met de bus weer terug naar Bangkok om vanuit daar door te reizen naar het noorden van Thailand!
We werden pas rond 4 uur opgehaald dus moesten wat tijd zien te doden. Dus we sliepen ten eerste lekker uit, daarna op het gemakje ontbijten en daarna hangen in de lobby. Goed geregeld dacht ik zo!
We werden ergens afgedropt... nou dat was weer een bak ellende zeg.. een paar platen op palen. En daar moesten we onder zitten. Ik schreeuwde al twee keer moord en brand omdat er spinnen op m’n tas zaten.. Jaa op Sjonnie zat opeens een andere wereldbewoner.. en wel een die ik het liefst van deze wereld zou verbannen als ik een dagje voor God mocht spelen! (Buiten het feit wereldvrede om dan he)
Ik heb Sjonnie toen in voor minimaal een half uur in de steek gelaten.. ik hou wel van hem maar durfde niet meer dichterbij te komen. Dan maar buiten rondjes lopen. Op een gegeven moment toch maar Sjonnie weer een knuffel gegeven want ook hij was bang. Nadat ik eens de weg naar de wc had geïnspecteerd met mijn hyper geconcentreerde spinnenoog zag ik al snel dat dat hem niet ging worden. Ik trok m’n stoute slippers aan en liep daar de overkant van de weg en liep een kledingdrukkerij in (deed bij de deur wel eerst netjes m’n schoenen uit, want dat moet hier) ik vroeg met m’n aller zieligste gezicht of ik alsjeblieft even gebruik mocht maken van het toilet. Bingo! Owh wat een opluchting! Na een goede anderhalf uur wachten kwam de eerste bus. Wij hadden fantastische plekken. Bij de trap dus we Konden liggen of ons leven ervan hing! Na twee a drie uur, moesten we wisselen en gingen we naar onze vip bus. Lekker dekentje en gaan maar!

20 februari
Rond 5.30 werden we langs een weg in Bangkok uit de bus gegooid. Heel vreemd. Maar we waren er wel! Het bleek dat het 10 minuten lopen was dus dat gingen we dan maar doen. Het was leuk om te zien dat iedereen op straat rond die tijd een beetje begon te leven. Mensen bouwde hun kraampjes op en maakte het eten al klaar om te verkopen. Na het inchecken konden we onze spullen droppen. Ik was echter niet blij met mijn hok. Er zat een gat in het plafond. Nu zal ik jullie deelgenoot maken van wat er dan op dat moment door m’n hoofd gaat: “Oeh een gat.. Hmm het is daar hol aan de binnenkant, dan kunnen daar beestjes inzitten.. wat er in zit kan er dus ook uitkomen. En als ik daar lig dan valt het op mij. Nou ik ga daar niet liggen!” Dus nu snappen jullie wel dat ik daar niet ben gaan liggen. Ik lig nu in het hok ernaast, en die is helemaal heel.
Die ochtend een bezoekje gebracht aan China town a.k.a ali express! Overal, werkelijk overal worden dingen verkocht, speelgoed, telefoonhoesjes, tasjes, knuffels, kleding, sleutelhangers, sieraden en ga zo maar door. Dat wordt nog wat als we daadwerkelijk in China zijn.
In de middag naar het central world plaza shopping mall geweest. Twee hempjes gekocht, want de was maakt hier alles kapot, not normal! Daarna zijn we voor een prikkie naar een van de knapste mannen (jamie dornan) van de wereld op het witte doek wezen kijken, jaja 50 shades freed it was! Eerst waren er de normale voorstukjes te zien, opeens moesten we gaan staan want het lied van de koning kwam op. We zaten maar met 5 mensen in de bioscoopzaal, dus het was heel vreemd om te gaan staan en eigenlijk een beetje verbaasd om me heen te kijken wat de rest eigenlijk deed. De film was natuurlijk fantastisch, zonder twijfel.

21 februari
Vandaag heb ik heeeerlijk uitgeslapen. Het was een relaxte dag vandaag waarin we wel veel van onze doorreis zaken hebben geregeld. De bus naar Ayutthaya en de nachttrein naar Chiang Mai hebben we geregeld en de fietstour van Co van Kessel voor 22 februari gelijk vastgelegd!
Hierna op het gemakje met de lokale bus!! Was erg tof en goedkoop, voor maar 6,5 baht (0.17 cent) p.p gingen we naar onze bestemming, het MBK centre. Hier hebben we op ons dooie akkertje alle verdiepingen rond bekeken en genoten van Chinezen die helemaal los gingen op de spelkasten die er stonden. Wat een belevenis was dat joh!! Heb nog nooit mensen met zo’n snel reactievermogen en goede hand - oog coördinatie. Ik heb daar met veel plezier staan lachen. Genietend heb ik ze geobserveerd en gefilmd, want zo iets moet natuurlijk vast worden gelegd! De avond was lekker rustig.. moest mezelf natuurlijk wel goed voorbereiden op de 5 uur durende fietstour door Bangkok heen voor de volgende dag. Na bijna 2 maanden niet meer te hebben gefietst, kon ik niet met zekerheid zeggen of ik dit kunstje nog wel onder de knie had natuurlijk!!

De volgende dagen vertel ik wat compacter. De reden daarvan is dat mijn mobiel water is gaan happen tijdens de fietstocht. Hier stond mijn hele verhaal al op en kon hier dus de afgelopen dagen niet bij.

22 februari
De dag van de fietstocht van co van Kessel!! We hadden er zin in! De tour begon om 13.00 uur. We hadden een fantastische gids, cola! Hij maakte leuke grapjes, had bij allerlei dingen veel leuke informatie te vertellen en was een zeer behendige fietser! We gingen door de smalste straatjes en gangetjes heen en fietsen door de arme wijken van Bangkok! Super tof! Met een bootje gingen we over en weer en tussen de verschillende delen van Bangkok over de rivier. Wanneer we voor de laatste keer de rivier overstaken kwam mijn mobiel in aanraking me wat Thais water! Cola en de kapitein hebben alles in het werk gesteld om mijn mobiel weer boven water te krijgen (letterlijk en figuurlijk) en dat lukte! Eenmaal terug gelijk de mobiel in een zak rijst gedaan en maar hopen op het beste! Gelukkig had ik een extra mobiel bij.. want ja.. ik en spullen... ben nogal redelijk onhandig en heb een slechte motoriek. Dat gaat niet vaak goed samen.

23 februari
We vertrokken uit Bangkok en gingen met een busje naar Ayutthaya! We werden in een krakkemikkige taxi gestopt, waarvan de kofferbak niet dicht kon.. maar m’n tas lag er wel in!! Ik zweette al peentjes, want er mag niks mee ons Sjonnie gebeuren ej!
Ik dacht al Ohh hier ga ik echt geen twee uur in zitten.. alsof dat nog niet genoeg was kwamen er nog twee mensen bij met twee gigantische tassen.. gelukkig werden we na een tijdje afgegooid bij een plaats waar we konden overstappen op de goeie bus. In de bus zat een vrouw op d’r gemak haar nagels te knippen.. iel iel iel! Heel erg smerig, alle nagels vielen ook op de grond en het leek d’r niks te doen. Je maakt wat mee jonge hierzo! Na anderhalf uur rijden kwamen we aan en liepen we naar het hostel. Hier hebben we de rest van de dag op bed gelegen hahahaha. We gingen van het ene uiterste, naar het andere. Want hoe druk Bangkok was, hoe rustig was Ayutthaya! We moesten verrektes goed zoeken voor een plekje om te kunnen eten!
Alles dicht.. en niets te doen!

24 februari
Ik begon de dag met het overzetten van mijn foto’s van m’n mobiel op m’n laptop. Wat ben ik toch gelukkig met een iPhone want door de cloud kon ik overal bij! #happyme. We huurden een fiets en gingen langs de tempels.. nja wat er hier nog van over is, want alles is vernield door de Birmezen heel veel jaren geleden. De ruïnes staan er nog wel en dat was best indrukwekkend. Echter na drie dezelfde complexen had ik het wel gehad met de ruïnes en wilde ik mijn maag vullen, anders veranderde ik in een ruïne. Hierna zijn we op zoek gegaan naar een barretje en hebben we dit goeie gedrag voortgezet in het hostel. Ik ben later op de avond nog gezellig bij een groep lokale mensen gaan zitten die daar met een groep vrienden aan het drinken waren in het hostel. Kei en kei gezellig! Ze speelden wat gitaar, zongen, speelde een spel en hadden plezier en ik ook! Al snel deed ik mee en gaven ze mij wat lekker te drinken. Top avond!

25 februari
Zoals na vele top avonden met drank, had ik daar de volgende middag iets of wat last van. Op m’n gemakje ben ik ergens wat gaan eten en heb ik de ontzettende dorst die ik had gestild met cola en een aardbeien smoothie! Zo tegen de avond was het moment daar dat ik mijn mobiel uit de rijst mocht halen en ik kan jullie vertellen dat ik dit deed met lichte zweethandjes en het gevoel van een kleine zenuwinzinking. Ik zette hem aan en BAM.. ontploft! Nee grapje haha hij deed het gewoon!! Alles werkte, alles deed het! Mijn hoesje heeft waarschijnlijk mijn mobiel z’n leven gered.. maar ik juich nog niet te hard, want je weet het nooit! Dusss.. een tip uit Thailand aan jullie allemaal thuis... koop een hoesje!

Morgen vertrekken we met de nachttrein naar Chiang Mai. Ik ben super benieuwd hoe dat zal zijn!